Reacties en vragen

Vergoedt mijn zorgverzekeraar de kosten van homeopathische behandelingen?

Zorgverzekeraars vergoeden de kosten voor het consult en de homeopathische geneesmiddelen uit de aanvullende polis. Als u een aanvullende verzekering heeft afgesloten, raden wij u aan bij uw zorgverzekeraar te informeren naar de voorwaarden, de hoogte van de vergoedingen en het maximale bedrag dat per jaar wordt uitgekeerd. Er zijn hierin namelijk enorm veel onderlinge verschillen. Ook hangt de hoogte van de vergoeding af van het soort polis, dat u heeft afgesloten. Meestal kunt u bij een aanvullende verzekering kiezen uit verschillende pakketen. De meeste verzekeraars vergoeden geheel of gedeeltelijk de consultkosten, als een arts lid is van de Artsenvereniging voor homeopathie VHAN. De SAHRA-artsen zijn alle vier lid van deze beroepsvereniging. Ook vergoeden zorgverzekeraars over het algemeen de op recept voorgeschreven, in Nederland geregistreerde, homeopathische geneesmiddelen. Als u geen aanvullende verzekering heeft, worden uw consult- en medicijn niet vergoed. Als uw verzekeraar 'zuinig' vergoedt, kunt u desgewenst aan het einde van het jaar uw pakket uitbreiden, of de aanvullende polis bij een andere verzekeraar afsluiten.

Naar top pagina

Hoe herken ik een betrouwbare homeopathische behandelaar?

De titel 'homeopaat' is niet beschermd. Iedereen die dat wil, kan zichzelf zo noemen. Voor veel mensen is dit verwarrend. Wie een homeopathische behandelaar zoekt, doet er goed aan te informeren of iemand lid is van een beroepsvereniging, die hoge eisen stelt aan de leden. Er zijn verschillende beroepsverenigingen voor homeopathische behandelaars: één voor artsen (AVIG), één voor verloskundigen (VV&H), één voor de overige behandelaars (NVKH). Leden van deze drie verenigingen voldoen aan strenge kwaliteitseisen. Van deze beroepsgroepen voeren alleen de artsen en verloskundigen een wettelijk erkende beroepstitel.

1. Artsen

Bij de Artsenvereniging Voor Integrale Geneeskunde (AVIG), vakgroep homeopathie, zijn artsen aangesloten, die na hun artsenstudie een vervolopleiding homeopathie hebben doorlopen. Zij hebben dus allemaal eerst een medische univeristaire studie afgerond. Als arts voor homeopathie moeten zij voldoen aan nascholingsverplichting, bereikbaarheidseisen, werkervaringseisen en zich houden aan gedragsregels die voor alle artsen gelden. Leden van de AVIG zijn huisarts, medisch specialisten, of basisartsen die geen officieel erkend medische specialisatie uitoefenen. Ook zijn er homeopathische artsen die huisarts zijn geweest, maar zich later helemaal op homeopathie hebben toegelegd. Artsen voor homeopathie passen zowel klinische als klassieke homeopathie toe (zie volgende artikel hieronder). Ook al is het artsenberoep wettelijk erkend, de homeopathische specialisatie is dat niet. Verzekeraars erkennen wèl het lidmaaatschap van de AVIG als garantie voor kwaliteit en professionaliteit. Artsen voor homeopathie stellen zo nodig ook een medische diagnose, voorafgaand aan de homeopathische behandeling. Zo integreren zij algemene reguliere en homeopathische geneeskunde. Website: www.avig.nl

2. Verloskundigen

De Vereniging Verloskunde&Homeopathie (VV&H) is een vereniging voor verloskundigen, die homeopathie toepassen in de verloskundige praktijk. Klachten tijdens zwangerschap, bevalling en kraambed lenen zich uitstekend voor homeopathische behandeling, mits door een deskundige uitgevoerd. Website: www.vvenh.nl

3. Klassiek homeopaten (niet-artsen)

Een grote groep homeopathische behandelaars is verenigd in de Nederlandse Vereniging van Klassiek Homeopaten (NVKH). Bij NVKH-leden komen veel diverse vooropleidingen voor. Het lidmaatschap van deze beroepsvereniging garandeert, dat iemand voldoet aan opleidings- en nascholingseisen, en andere kwaliteitscriteria. Leden noemen zich 'klassiek homeopaat'. Dit is geen wettelijk erkende beroepstitiel. Website: www.nvkh.nl

Naar top pagina

Wat is het verschil tussen klassieke homeopathie, zelfzorghomeopathie en andere methoden?

In de moderne homeopathie kennen we verschillende toepassingsmogelijkheden.

  • Klinische homeopathie

    Bij het toepassen van klinische homeopathie geven we een homeopathisch geneesmiddel op grond van de ziekteverschijnselen of het ziektebeeld, bijvoorbeeld voor koorts of griep. De kenmerken van de klacht bepalen welk geneesmiddel geschikt is. We geven Bryonia aan een grieppatiënt die hoofdpijn krijgt bij de minste beweging. Deze methode is het meest geschikt voor acute klachten. Bij klinische homeopathie gebruiken we één (enkelvoudig) homeopathisch geneesmiddel, of een samengesteld product waarin meerdere geneesmiddelen zijn verwerkt (zie: complex-homeopathie).

  • Complex-homeopathie

    We spreken van complex-homeopathie als verschillende middelen in één preparaat gecombineerd worden. Het is een vorm van klinische homeopathie. We kennen bijvoorbeeld homeopathisch complexmiddelen voor overgangsklachten. Deze methode wordt veel toegepast in  zelfzorggeneesmiddelen.

  • Isopathie

    Ter genezing van de ziekte geven we een geneesmiddel dat gemaakt is van precies dezelfde stof, die de ziekte heeft opgewekt. We geven bijvoorbeeld pollen in gepotentieerde vorm bij de behandeling van hooikoorts. Het gaat dus niet om de gelijksoortigheid van symptomen, maar gelijkheid van de veroorzakende stof. Zie ook in het volgende artikel hieronder: wat is het verschil tussen homeopathie en isopathie?

  • Klassieke (individuele) homeopathie

    Bij individuele homeopathie wordt op grond van het totaalbeeld van mentaal/emotionele en fysieke eigenschappen,de  reactiepatronen en de voorgeschiedenis van de patiënt, een geneesmiddel geselecteerd. Deze methode is zeer geschikt voor chronische of steeds terugkerende klachten. Een uitgebreid gesprek is nodig om klachten, symptomen, kenmerken en medsiche voorgeschiedenis te inventariseren. Artsen voor homeopathie en klassiek homeopaten passen deze methode het meest toe.

Naar top pagina

Wat is het verschil tussen homeopathie en isopathie?

Homeopathie: het gelijke met het gelijkende genezen. 

De verschijnselen van het geneesmiddel bij gezonde proefpersonen vertonen gelijkenis met de ziekteverschijnselen van de patiënt, ongeacht de oorzaak van de ziekte. Een voorbeeld maakt dit duidelijk. Een kind heeft plots heftige koorts, grote pupillen, is onrustig en ijlt. Deze ziekteverschijnselen lijken op een vergiftiging met de plant Atropa belladonna, de wolfskers. Het kind heeft het homeopatisch geneesmiddel Belladonna nodig. Dit is gemaakt van de wolfskers. We geven het in gepotentieerde vorm, dat betekent dat het stapsgewijs is verdund en geschud. Het is dan wel genezend, maar niet meer giftig.

Isopathie: het gelijke met het gelijke genezen

Ter genezing van de zieke wordt een geneesmiddel gegeven dat gemaakt is van precies dezelfde stof, die de ziekte ook heeft opgewekt.Opnieuw een voorbeeld. Een kind heeft heftig gereageerd op de DKTP-vaccinatie. Dit kan behandeld ('ontstoord') worden met een homeopathisch geneesmiddel, dat gemaakt is van precies hetzelfde vaccin. Niet de ziekteverschijnselen zijn dus bepalend voor een isopathische behandeling, maar de stof die de ziekte veroorzaakt heeft.

Dringend advies

Ga niet zelf dokteren, maar raadpleeg een arts voor homeopathie

Naar top pagina

Is er wetenschappelijk bewijs voor homeopathie?

Samenvatting

Homeopathie is een wetenschappelijk geneesmethode in ontwikkeling. Uit observationeel (beschrijvend) onderzoek blijkt de waarde van homeopathische behandeling voor patiënten met chronische klachten. Uit verschillende meta-analyses (sytematische analyse van onderzoeksstudies) komt naar voren, dat het klinische effect van homeopathische geneesmiddelen niet alleen op placebo effect (nepbehandeling) berust. Daarnaast blijkt homeopathie, op grond van wetenschappelijk bewijs uit klinische reviews (overzichten van onderzoek bij een bepaalde diagnose), een serieuze behandeloptie voor verschillende aandoeningen. Naar de precieze werking van hoge homeopathische potenties is en wordt veel onderzoek gedaan. Met gevoelige fysische meettechnieken kunnen veranderingen worden aangetoond bij hoge homeopathische potenties. Ook zijn met cel-, plant- en dierproeven bij herhaling biologische effecten gemeten van hoge homeopathische potenties.

Chronische ziekten

Homeopathie blijkt vooral voor langdurige klachten een bruikbare aanvulling, waardoor de levenskwaliteit van patiënten kan verbeteren. In het Bristol Homeopathic Hospital (UK) werden 6.500 voornamelijk chronisch zieke patiënten die homeopathische behandeling kregen 6 jaar gevolgd (Spence et al, 2005). 70 % rapporteerde enige verbetering van de gezondheid, 50 % zelfs belangrijke verbetering. In een Duits/Zwitsers cohort onderzoek werden 2.851 volwassenen en 1.130 kinderen 2 jaar gevolgd (Witt et al, 2005). 97 % van de diagnoses betrof langdurige ziekten. Als patiënten ook homeopathisch behandeld werden, verminderde gemiddeld de ernst van de ziekte significant. Vooral bij jonge kinderen en bij volwassenen nam de kwaliteit van leven aanmerkelijk toe.

Meta-analyses

Sinds 1991 zijn er diverse meta-analyses (systematische analyse van onderzoeksstudies) verricht over homeopathische behandeling (Kleijnen et al.(1991), Boissel et al (1996), Linde et al (1997), Cucherat et al (2000). Keer op keer luidt de conclusie dat de werking van homeopathie waarschijnlijk niet alleen kan worden toegeschreven aan een placebo effect (nepbehandeling). Shang et al komen bij een analyse in 2005 tot een andere conclusie. Homeopathisch arts Rutten en bio-statisticus Lüdtke tonen echter aan, dat subjectieve, achteraf gemaakte keuzes de uitkomst van deze analyse bepalen. Bij andere keuzes zou de conclusie voor homeopathie juist gunstig uitpakken (2008). Bij al deze meta- analyses worden diverse soorten homeopathische behandeling bij verschillende diagnoses op één hoop gegooid en als geheel geëvalueerd. Uitspraken gelden de homeopathische behandeling in het algemeen, in vergelijking met placebo.

Klinisch bewijs voor diverse diagnoses

Er zijn inmiddels 23 reviews (systematisch overzichten) verschenen over onderzoek naar homeopathische behandelingen bij specifieke diagnoses. De resultaten zijn gepubliceerd in peer reviewed wetenschappelijke tijdschriften (peer reviewed wil zeggen dat deskundigen de onderzoeksopzet en uitkomsten hebben beoordeeld). De werkzaamheid van homeopathie is aangetoond voor allergie en bovenste luchtweginfecties, diarree bij kinderen, behandeling van griep, het op gang komen van de darmfunctie na een buikoperatie, reumatische ziekten en hooikoorts.

Hoge homeopathische potenties

Homeopathische geneesmiddelen worden stapsgewijs verdund en geschud (gepotentieerd), zodanig dat de werking van hoog gepotentieerde geneesmiddelen niet farmacologisch kan zijn. Hoe werken ze dan wel? Volgens de meest gangbare hypothese zou water onder bepaalde omstandigheden informatie kunnen vasthouden over materiaal waar het mee in contact is geweest, bijvoorbeeld zouten, mineralen of plantenmateriaal. Die informatie kan worden overgedragen op daarvoor gevoelige biologische systemen. Met fundamenteel onderzoek worden deze effecten bestudeerd. Linde et al publiceerden in 1994 een overzicht van 135 fysische en biologische onderzoeken naar de werking van hoge homeopathische potenties. In 70 % van de studies met goede kwaliteit werd een positief effect gevonden.

Fysisch onderzoek

Er zijn sterke aanwijzingen uit fysisch onderzoek dat een hoog gepotentieerd homeopathisch geneesmiddel andere eigenschappen heeft dan puur water. Met verfijnde fysische meetmethoden, zoals thermoluminescentie (Rey, 2003, 2007), Raman en UF-VIS spectroscopie (Rao et al, 2007), is bij herhaling aangetoond dat het homeopathisch bereidingsproces de eigenschappen van de oplossing verandert. Het is tot nu toe moeilijk gebleken om positieve resultaten in verschillende laboratoria te reproduceren. Het wetenschappelijke tijdschrift Homeopathy wijdde in 2007 een heel nummer aan dit fundamentele fysische onderzoek (nr. 96, juli 2007).

Biologisch onderzoek

Onderzoek bij cellen, planten en dieren toont biologische werkzaamheid aan van hoge homeopathische potenties. Enkele voorbeelden. Homeopathisch gepotentieerd histamine heeft effect op degranulatie (vrijkomen van korrels) uit basofiele granulocyten, een bepaald type witte bloedlichaampjes (diverse studies, o.a. in vier Europese onderzoekscentra, Belon et al, 2004). Hoge potenties van arsenicum hebben effect op de groei van tarwescheuten, die eerder blootgesteld waren aan arsenicumicumvergiftiging (Brizzi et al. 2000, 2005, Binder et al 2005, Nani et al, 2007). Hoge homeopathische potenties van thyroxine (schildklierhormoon) veranderen de metamorfosesnelheid van kikkers (Endler et al, 2003, Graunke et al, 2007, Lingg et al, 2008).
Onder leiding van Prof. Dr. Claudia Witt van de Charité Universiteit te Berlijn werd een analyse verricht van 67 biologische experimenten. Bij 75% van de herhaalde experimenten trad effect op, ook bij de studies van de hoogste methodologische kwaliteit. Dit is een zeer opmerkelijke uitkomst.

Conclusie: evidence is growing

Ook al blijven er vragen over de precieze werking van hoge homeopathische potenties in het menselijk lichaam, het wetenschappelijk bewijs voor effectiviteit van homeopathische behandelingen neemt onomstotelijk toe, op alle fronten.

Websites wetenschappelijk onderzoek homeopathie

www.homeopathyeurope.org - Research
www.homeopathie.nl - Wetenschappelijk onderzoek
www.carstens-stiftung.de/hombrex - Hombrex data base 

Naar top pagina